Bijna tastbaar
De laatste tijd heb ik veel geschreven en ook veel geschrapt. Schrijven is schrappen wordt altijd gezegd. De ware betekenis van die woorden dringt nu pas echt tot me door. Net als de uitspraak ‘kill your darlings’. Zo had ik een type ‘buurtbitch’ bedacht; ik vond het heerlijk om over haar te schrijven. Ze heeft het niet gehaald. Zij was typisch zo’n gevalletje dat niet bijdroeg aan het verhaal.
De opmerkingen van de redacteur Simone van Lier heb ik verwerkt. Zij is nu weer aan zet. Zoals ze zelf zegt, gaat ze met de stofkam door de tekst. Daar ben ik superblij mee. Ik zie dat het verhaal beter en beter wordt.
Ik ben nu bezig met de flaptekst. Dat is de tekst die je op de achterkant van een boek vindt. Die moet nieuwsgierig maken en de stijl van het verhaal weergeven. Een samenvatting van het verhaal is dus onvoldoende. Alle versies tot nu toe hebben het niet gehaald: te algemeen, te flauw, te braaf. Gelukkig heb ik nog even, ondanks dat het einde steeds dichterbij komt. Over een aantal maanden is mijn droom tastbaar!