Tja, en dan is het zomaar de laatste dag. Hoe ga je die besteden?
Alfred en ik hebben gewandeld naar het eerste walvisuitzichtpunt vanaf ons appartement. Geen walvis gezien. Genoten van de grootsheid van de natuur, de oceaan, de golven, het uitzicht …
Krein nam tijd voor zichzelf en bleef in het appartement.
Job en An wilden nog een trail doen. Ze reden door de hoofdweg van een township en stuitten daarna op een hek waar de auto werd gescand. Zonder vergunning geen trail.
Ze kwamen net op tijd voor onze wandeling langs bikinibeach en het strand van Gordon’s Bay. Ik zocht schelpen, Alfred tuurde naar vissen, Job stapte stevig door en An liep via de zwarte stenen zo ver mogelijk de zee in.
In Gordon’s Bay ontdek ik nog een heel gezellig boekwinkeltje, buiten staan allemaal bakken met boeken die je gratis mag meenemen.
Weer terug vlijen we ons op een strandstoel aan de infinitypool van ons appartement. We drinken wijn, eten chips en mijmeren. Wat een bijzondere vakantie. Een mooie viering van ons 25-jarig huwelijk. We hebben met ons vijfen onvergetelijke herinneringen gemaakt!
Liever volgers, dankjewel voor het meereizen met ons en voor de (lieve) reacties die mij motiveerden om te blijven schrijven. Ik heb genoten van het schrijven en ga verder met mijn blog. Die zal vanaf nu gaan over mijn schrijfreis. De roman die ik schrijf, vordert gestaag. De komende tijd ga ik mijn energie steken in het voltooien daarvan.
En wie weet, volgt er een blog over een volgende reis!
