Via de N2, een van de grootse wegen in het Zuiden, gaan we naar Wilderness, een plaats die ongeveer in het midden ligt van de route Kaapstad naar Addo Elephant National Park.
Onze vaste chauffeur Krein heeft zich het Afrikaanse rijden volledig eigen gemaakt. Links rijden is inmiddels een peulenschil voor hem. Vandaag heeft hij zich nieuwe vaardigheden eigen gemaakt.
Van tweebaans, veelal zonder vangrail in het midden, verandert de route regelmatig in eenbaans. De toegestane snelheid blijft gelijk, namelijk 120. Inhalen gaat heel galant, een vrachtwagen of auto voor je gaat op de vluchtstrook rijden zodat jij kan passeren. Regelmatig rijden er dus drie voertuigen naast elkaar op een eenbaans weg. Voor Krein een makkie, de rest van de inzittenden heeft het zwaar. Zij hebben twee opties: toeschouwen of ogen sluiten. Wil ik gezegd hebben, dat dat los staat van Kreins rijstijl want die is absoluut veilig.
Net als in Kaapstad lopen ook hier mensen langs de weg, op diezelfde vluchtstrook waar auto’s uitwijken, met dat verschil dat er hier veel harder gereden wordt. Op een gegeven moment zien we op de andere weghelft een tractor rijden, ook langzaam verkeer is kennelijk welkom.
De uitzichten zijn fenomenaal, rotspartijen, groene vlaktes, bergen, zelfs een Nederlands tafereeltje van windmolens op grasland, veel bloeiende agaven en witte baaien met schuimende golven. We zien ook enorme vlaktes vol grazende schapen. Koeien zijn hier duidelijk in de minderheid. Op het laatst moet Krein zijn kop er even goed bijhouden als er langs de kant van de weg op nog geen meter afstand van de auto bavianen lopen. Helaas moeten we dat fotomomentje laten schieten.
